Grâce Ndjako onderzoekt in haar laatste essay voor de Nederlandse Boekengids het concept 'passing' aan de hand van popcultuur en literaire klassiekers zoals Nella Larsen's Passing, Brit Bennett's De vervlogen helft, werken van F. Scott Fitzgerald's De grote Gatsby, Mad Men (2017 – 2015), Ginny & Georgia (2021 – heden) en Mariah Carey's autobiografie. Daarnaast maakt ze ook verwijzingen naar andere literaire werken, zoals Edith Wharton's The Age of Innocence en Marcel Proust's À la recherche du temps perdu.
Mogen Zwarte sitcoms middelmatig zijn? Of mogen ze alleen blijven bestaan als ze even populair zijn als de iconische tv-serie The Fresh Prince of Bel-Air uit de jaren 90? Waarom legt de maatschappij de lat zo hoog voor de werken van Zwarte mensen? Aan de hand van The Fresh Prince, diens 2021 reboot Bel-Air, en Black-ish, schrijft Sabrine Ingabire een lofzang voor Zwarte middelmatigheid (en the original Aunt Viv). Sabrine is journalist en schrijfster bij Uitgeverij Pluim/Dipsaus, en schrijft exclusief voor Dipsaus een tweewekelijkse column.
Daten in de Polder is de nieuwe rubriek waarin Maggie Bishop haar eindeloze reeks aandoenlijke, hilarische, bizarre en – laten we hopen – leuke avonturen met mannen met jullie deelt. Maggie Bishop studeerde internationale betrekkingen aan de Universiteit van Amsterdam en werkt als Policy Advisor.
This is the full text of Panashe Chigumadzi’s ZAM Nelson Mandela Lecture 2023, which took place on Sunday, the 5th of February 2023 in Amsterdam. Mandela dedicated his life to the fight for freedom, self-determination and equality. His urgent ideals inspire FACE FORWARD - Stories for Change, a festival of talks, meet & greets, music, art, dance and films, as well as the fourth edition of the ZAM Nelson Mandela Lecture.
Mogen Zwarte sitcoms middelmatig zijn? Of mogen ze alleen blijven bestaan als ze even populair zijn als de iconische tv-serie The Fresh Prince of Bel-Air uit de jaren 90? Waarom legt de maatschappij de lat zo hoog voor de werken van Zwarte mensen? Aan de hand van The Fresh Prince, diens 2021 reboot Bel-Air, en Black-ish, schrijft Sabrine Ingabire een lofzang voor Zwarte middelmatigheid (en the original Aunt Viv). Sabrine is journalist en schrijfster bij Uitgeverij Pluim/Dipsaus, en schrijft exclusief voor Dipsaus een tweewekelijkse column.
Prof. Gloria Wekker bespreekt exclusive voor Dipsaus ‘Afropessimism’, het baanbrekende en veelbesproken werk van Prof. Frank Wilderson III. In dit uitgebreid en grondig onderbouwd essay zet zij uiteen waarom zij deze "spannende en avontuurlijke mémoire van zwarte Mannelijkheid” toch een “zelden liefdelozer, uitzichtlozer, tegenstrijdiger en hypocrietere tekst” vindt.
De queer-gemeenschap in Marokko is vorige week opgeschrikt door een online klopjacht. Aangemoedigd door een populaire beautyvlogger op Instagram, Sofia Talouni, maakten Marokkanen massaal gebruik van dating apps om queers in hun omgeving op te sporen. De Marokkaanse queers laten het er niet bij zitten en vechten terug.
Grâce Ndjako bespreekt ‘De leugens die ons binden’, het nieuwste boek van de Brits-Ghanese filosoof Kwame Anthony Appiah (bekend van zijn werk ´Cosmopolitanism´). Het boek verscheen vorig jaar in het Engels met de titel: ‘The Lies That Bind. Rethinking Identity. Creed, Country, Color, Class, Culture’. Zoals deze titel al verraadt, gaat het boek over het hedendaagse identiteitsvraagstuk, een vraagstuk waar veel politieke discussies van de afgelopen jaren door zijn gekenmerkt.
Internationaal staat Marokko bekend als een bontgenoot van het westen, een mooie vakantie bestemming en een land waar het economisch goed mee zou gaan. Maar voor de Marokkaan wonend in Marokko is dit beeld niet herkenbaar. Al jaren gaat het slecht in Marokko, economische groei betekende dat de kloof tussen rijk en arm nog meer groeit maar ook stijging van politieke gevangenen. Van journalisten tot rappers, kritiek uiten tegen het Marokkaanse regime en de koning is gevaarlijk.
Er wordt in Nederland veel geschreven over radicaal rechts in Duitsland maar met de nadruk of AfD stemmers en niet de slachtoffers daarvan. Mely Kiyak, dochter van Koerdische migranten heeft een vaste column in het gerenommeerde weekblad Die Zeit. Hieronder volgt een vertaling van een van haar laatste columns, waarin Kiyak reageerde op het politieke tumult in de deelstaat Thüringen, dat al snel resulteerde in een crisis in de landelijke politiek.
In aflevering 45 vertelt Mariam voor het eerst in haar eigen woorden over het racistisch geweld tijdens het Kick Out Zwarte Piet (KOZP) congres in Den Haag. Hieronder geeft zij een openhartig en uitgebreid verslag.
In de Nederlandse editie van Frantz Fanons Peau noire, masques blancs wordt het n-woord gebruikt als equivalent voor het Franse nègre. Grâce Ndjako laat zien dat die keuze misplaatst is en niet te rijmen valt met Fanons project. In samenwerking met de Nederlandse Boekengids.
Voordat je verder leest een waarschuwing: dit stuk begint met een aantal citaten uit de wederom vreselijke vertaling van De jongens van Nickel van Colson Whitehead waarin regelmatig het n-woord voorkomt.
Op dit moment wordt er door voornamelijk witte vertalers bepaald welke woorden wij moeten gebruiken om onszelf te omschrijven. En daar zijn we helemaal klaar mee.
Nieuw bij Dipsaus Exclusives: we gaan regelmatig recensies publiceren van boeken die door het Radical Bookclub collectief worden geschreven. Morgenlicht, de verhalenbundel van Selahattin Demirtaş, een Turks-Koerdische politicus in gevangenschap is het allereerste boek dat door het collectief wordt besproken. Heb jij het boek gelezen en wil jij je menig delen? Stuur dan een e-mail naar radicalbookclub@hotmail.com.
Naar aanleiding van het project Diasporic Self: Black Togetherness as Lingua Franca, dat op 13 december 2018 opende bij tentoonstellingsruimte Framer Framed in Amsterdam en 7 december bij 198 Contemporary Arts & Learning in Londen, sprak Olave Nduwanje met initiatiefnemers Amal Alhaag (onderzoeker, curator) en Barby Asante (kunstenaar, curator).
In Gilead van The Handmaid’s Tale zijn vrouwen werkelijk tweederangsburgers. Hoewel dit goed gedaan is, laat Atwood in het boek de rol van ras compleet achterwege en intersectionaliteit bestaat dan ook niet. De serie daarentegen probeert mensen van kleur wel een plekje te geven in Gilead, maar faalt hier wel in betoogt Mojdeh Feili.
