Daten in de Polder is de nieuwe rubriek waarin Maggie Bishop haar eindeloze reeks aandoenlijke, hilarische, bizarre en – laten we hopen – leuke avonturen met mannen met jullie deelt. Maggie Bishop studeerde internationale betrekkingen aan de Universiteit van Amsterdam en werkt als Policy Advisor.
Door Maggie Bishop
My Gosh! I’ve been dickmatized so many times, dat een facepalm emoji hier absoluut op zijn plaats is. Moet er eigenlijk bijna van blozen.
Wat natuurlijk niet nodig zou moeten zijn, toch? Ik wil heel graag geloven en zeggen, terwijl ik blasé met mijn hand wuif: “we have all been there”. En sommige van ons meerdere keren. Ik in ieder geval wel. Meerdere keren, that is. Ik bedoel ‘Dickmatized’ heeft zelfs een wikipagina mét geluidsfragment. De Urban Dictionary variant legt het, denk ik, beter uit:
“When the d*ck is so good you start to catch feelings for the guy. When really you're just catching feelings for the d*ck.”
Becky: I really think I'm falling for this guy.
Me: He is not a good guy for you. You're just dickmatized.
Telkens maar weer komt het als een verrassing, (ik spreek natuurlijk voor mezelf) omdat mijn eerste keren bedroom rodeo met een date meestal wel ok, maar niet spectaculair zijn. Eerder redelijk, vaker matig of redelijk matig is. Met als kanttekening uiteraard dat oefening kunst baart enzo. Soms niet of na veel oefenen, en dan nóg middelmatig. Ok, deze column gaat dus niet over alle mislukte keren dat seks buitengewoon bedroevend was, maar wees gerust, dat bewaar ik voor een andere keer.
Maar soms, ja soms word je verbluft door iemand die een PhD onderzoek heeft gedaan naar de punani, een fluweelzachte touch heeft, luistert naar wat je aangeeft zonder betweterig te doen, precies de juiste hoeveelheid schaamteloosheid en speeksel gebruikt en waar je, ondanks de 87-plus red flags, als een blok voor valt omdat hij je vajayjay (en benen) laat vibreren. (Echt gebeurd!)
Bonjour Dr. J, voor wie ik in de barre winter van 2009 elk weekend heen en weer reisde naar Brussel, just to get me a piece of the di…uh, doc. Hoi Folly, die volgens mij aan de anabolen zat maar mij dan ook kon dubbelvouwen als een origami-kunstwerk en pas stopte als ik uitgeput af tikte. En Hellóóóó Victor met de azuurblauwe ogen die zijn schuldgevoel over wat ie uitvrat op de zuidas compenseerde met een zorgvuldige behandeling van de poes. Maar de hoofdprijs gaat naar Arthur. Arthur. Arthur. ARTHÚÚÚR. Ik wens iedere vrouw een Arthur, louter for knockin’ da boots...
Arthur was aardig, niet bijster aantrekkelijk en had een lijzige manier van praten. Zo lijzig dat ik bij onze eerste ontmoeting, op een feestje na de parade in Utrecht, mijn best moest doen om niet te vragen of hij een beetje kon opschieten met zijn verhaal. Ik wilde niet lullig doen tegen Arthur want hij had net in een tentje gedraaid en was bovendien een goede kennis van een gezamenlijke vriendin. In stilte ergerde ik mij kapot aan zijn stemgeluid en eigenlijk ook aan zijn brilmontuur. Begrijp zelf ook niet goed hoe ik dan toch zoenend in een taxi met hem belandde. Waarschijnlijk probeerde ik hem al tongend te doen stoppen met praten.
Little did I know dat Arthur dé vingerkoning van Utrecht was en ver daarbuiten... Geroemd om zijn vingervlugheid, aanbeden om zijn doorzettingsvermogen en sterke onderarmen. Arthur bespeelde de coochie like no one before him. Arthur liet mijn lijf dingen doen en voelen die ik niet voor mogelijk had gehouden. Zijn toewijding aan poen was bewonderenswaardig. Ook ik bleek een G-spot te hebben! Ik moest ineens gaan nadenken over matrasbeschermers. Ik hoorde kleuren en ik zag muziek. De hemel ging nog net niet open.
Ik viel voor z’n piemel hook, line and sinker!
Zo erg hooked dat ik zijn wat vreemde fascinatie voor het uitbenen van koeien voor lief nam. Urenlang kon hij op die hinderlijk trage manier vertellen over koeien en de beste manier om ze te slachten. Dat kwam vast door zijn vroegere werk! Hij was immers slachter geweest, dacht ik vergoelijkend. Ook toen hij me zonder gêne vertelde dat hij bij zijn ex door de brievenbus had staan schreeuwen en werd weggevoerd door de politie, deed ik alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Zijn bijzondere maniertjes en regeltjes die hij voor zichzelf had en mij ook probeerde op te leggen negeerde ik gewoon. Daarbij was ik toch niet van plan om echt serieus te worden met hem dus geen zorgen tot dusver. Ben er ook niet echt trots op.
Ik leefde van het ene fantastische orgasme naar het andere nóg orgastischer (is this even a word?) orgasme. Gouden tijden voor mijn fufu. Vriendinnen probeerde ik tot vervelens toe uit te leggen dat mijn puni helemaal tot bloei was gekomen. Tot ergernis toe vermoeide ik iedereen om me heen met details over de werking van de g-spot and how much fun I had. Ik was over the moon.
Het was mijn moeder die na de eerste kennismaking vroeg wat ik in hem zag. En ook opmerkte dat wanneer ik ’t uitmaakte - ze kende mij beter dan ik mezelf kende - ik het heel voorzichtig en op een openbare plek moest doen. Toen ik haar vroeg waarom, zei ze: “Maggie! Je ziet toch zelf ook wel dat er iets met hem aan de hand is? Dat hij erg vreemde fantasieën heeft over met jou in de wildernis gaan wonen waar hij je alleen voor zichzelf heeft. En waar jullie leven van de natuur en de dieren die hij voor je vangt en uitbeent.” Ik mompelde dat ik ’t zo leuk met hem had. Waarop mijn moeder me fronsend aankeek gevolgd door een langgerekte tjoeri: “Uhuuu in bed zeker? Wel meisje, goede seks is leuk maar ik wil niet gebeld worden door de politie met de mededeling dat Arthur een jas van je heeft gemaakt omdat hij niet kan omgaan met je bubbliness.”
Mja, ze had wel een punt. Een paar dagen daarvoor was hij namelijk ontploft omdat ik zijn koksmessen in de vaatwasser had gedaan. Hij hield een tirade van zeker 30 minuten met de messen in beide handen. Toegegeven, dat was best een beetje scary. Maar we hadden na zijn tirade echt de meest fantastische, je raadt het al, seks. Dus tja.
Pas toen zijn moeder mij uitvoerig bedankte tijdens een bezoekje, voor het feit dat ik met haar zoon was, ging in mijn door orgasmische seks benevelde brein eindelijk een lampje branden. Mama Arthur vertelde dat de woede uitbarstingen van Thur echt een stuk minder waren sinds ik in zijn leven was gekomen. Bij de laatste grote uitbarsting, vertelde ze opgewekt, was Arthur door het raam van zijn ex gesprongen. Door. Het. Raam. Gillen door de brievenbus is tot daar aan toe, nee, door het raam gesprongen. Er dwars doorheen!! Ook had hij een keer een hotelkamer in Hilton Rotterdam dusdanig verbouwd dat zijn ouders er een lening voor hadden moeten afsluiten.
Twee weken later maakte ik het uit. Hij reed maar twee keer als een malle van Utrecht naar Noord-Holland om kiezels tegen mijn raam te gooien. Het viel gelukkig allemaal mee.
En in alle eerlijkheid, de eerste keer dat hij woest en beneden aan de flat stond te schreeuwen heb ik hem binnen gelaten onder voorwaarde van… don’t judge me…seks.
Mijn fufy’s behoeften waren sterker dan mijn wilskracht.